Vandaag staan we vroeg op, we vliegen om 12.00 uur terug naar Miami.
We checken uit en geven de koffers af bij een van de piccolo’s die voor ons hotel staan. Wij gaan nog even naar de overkant voor een snel ontbijt. Om half tien wordt er een taxi voor ons geregeld en rijden we naar het vliegveld, een ritje van een kwartier.
We checken uit en geven de koffers af bij een van de piccolo’s die voor ons hotel staan. Wij gaan nog even naar de overkant voor een snel ontbijt. Om half tien wordt er een taxi voor ons geregeld en rijden we naar het vliegveld, een ritje van een kwartier.
Er staat al een aardige rij voor onze vlucht, en we gaan de mallemolen weer in van het inchecken, koffers wegen, vragen beantwoorden, paspoorten stempelen, schoenen uit, formulieren (visa) invullen (we gaan immers uit “Engeland” weer naar de USA), enz, enz,…
De dames en heren douaniers en veiligheidsbeambten maken er weer veel werk van…
De winkeltjes op het vliegveld stellen helaas niet veel voor, dus we wachten braaf tot we in het vliegtuig mogen. Precies op tijd vertrekken we dan, en na amper een half uurtje komt de kust van Miami al weer in zicht. Dat ging zeer vlot! Helaas zijn we zo vroeg dat we nog 20 minuten in het vliegtuig moeten blijven. Daarna snel de koffers halen. Hoewel, snel? …
De dames en heren douaniers en veiligheidsbeambten maken er weer veel werk van…
De winkeltjes op het vliegveld stellen helaas niet veel voor, dus we wachten braaf tot we in het vliegtuig mogen. Precies op tijd vertrekken we dan, en na amper een half uurtje komt de kust van Miami al weer in zicht. Dat ging zeer vlot! Helaas zijn we zo vroeg dat we nog 20 minuten in het vliegtuig moeten blijven. Daarna snel de koffers halen. Hoewel, snel? …
Na een vluchtje van een half uur staan we vervolgens dik een uur op onze koffers te wachten, valt dat even tegen, zonde van de tijd! Gelukkig hoeven wij ons geen zorgen te maken over het halen van een volgende vlucht, zoals een paar andere mensen die al aardig zenuwachtig beginnen te worden. Eindelijk zijn ze daar dan, snel maar weer een Alamo-bus opgezocht om onze auto te halen. Hier aangekomen worden we geholpen door een zeer chagerijnig typje, goh, wat is die “vriendelijk” zeg…. Erik legt uit dat hij graag de auto wil die hij gereserveerd heeft, een Dodge Magnum welteverstaan! Nou, dat valt nog maar te bezien, zegt deze meneer, dat kunnen we namelijk niet garanderen! Na wat heen-en-weer gepraat laten we het maar zo, we moeten maar kijken wat er op de parkeerplaats staat zegt hij, en dan neem je wat je het meeste aanstaat! Zo gezegd zo gedaan, en jawel hoor, er staat er nog 1 ! Da’s dus mazzel hebben blijkbaar. Snel de bagage er in, tomtom aan en daar gaan we weer…
Het is inmiddels over tweeen en de rit naar Key West zal ook nog wel een uurtje of drie duren, dus snel op weg. We willen aan het begin van Key Largo naar de Publix om daar een paar broodjes, fruit en drinken te halen. En daar kunnen we binnen een uurtje wel zijn, toch?
Niet dus, aan het begin van de weg naar Key Largo is een ongeluk gebeurd, en hier rijden we eerst heel langzaam, en staan we vervolgens een kwartiertje of drie helemaal stil.
Wat er nou eigenlijk aan de hand was, weten we nog steeds niet….
Bij de Publix halen we dan eindelijk onze broodjes, en wat boodschapjes en de hot-dog mevrouw van vorig jaar staat er ook weer, 1 dollar per stuk, dus dat pikken we even mee!
Dan weer snel op weg met onderweg veel onweer.
Niet dus, aan het begin van de weg naar Key Largo is een ongeluk gebeurd, en hier rijden we eerst heel langzaam, en staan we vervolgens een kwartiertje of drie helemaal stil.
Wat er nou eigenlijk aan de hand was, weten we nog steeds niet….
Bij de Publix halen we dan eindelijk onze broodjes, en wat boodschapjes en de hot-dog mevrouw van vorig jaar staat er ook weer, 1 dollar per stuk, dus dat pikken we even mee!
Dan weer snel op weg met onderweg veel onweer.
Om kwart over 7 zijn we dan eindelijk bij de Blue Marlin, en krijgen een lekkere ruime kamer. Ze hebben hier dit jaar aardig geklust, de kamers zijn helemaal opgeknapt.
We proberen nog snel fietsen te huren, maar hier zijn we helaas te laat voor, dat wordt morgen. We nemen een taxi naar Mallory Square, hier is elke avond wel iets te doen.
Eerst vieren de mensen de mooie zonsondergang, en er staan allemaal kraampjes met leuke hebbedingetjes, je ziet waarzeggers, muzikanten, mimespelers, en wij kijken naar een optreden van een aantal katten die koordansen, en door brandende hoepels heen springen.
Het is zaterdagavond en dat is wel te merken, het is ontzettend druk! Dan nog even hier en daar neuzen in de leuke winkeltjes op Duval Street en wat drinken bij het Hard Rock Cafe.
Tegen tienen zakken we af richting hotel. Nemen we nog een taxi? Nee dus, voor we het weten hebben we toch al weer dat hele stuk gelopen. Op de kamer eten we nog wat restanten broodjes enz. en om half 12 gaat bij ons het licht uit.
We proberen nog snel fietsen te huren, maar hier zijn we helaas te laat voor, dat wordt morgen. We nemen een taxi naar Mallory Square, hier is elke avond wel iets te doen.
Eerst vieren de mensen de mooie zonsondergang, en er staan allemaal kraampjes met leuke hebbedingetjes, je ziet waarzeggers, muzikanten, mimespelers, en wij kijken naar een optreden van een aantal katten die koordansen, en door brandende hoepels heen springen.
Het is zaterdagavond en dat is wel te merken, het is ontzettend druk! Dan nog even hier en daar neuzen in de leuke winkeltjes op Duval Street en wat drinken bij het Hard Rock Cafe.
Tegen tienen zakken we af richting hotel. Nemen we nog een taxi? Nee dus, voor we het weten hebben we toch al weer dat hele stuk gelopen. Op de kamer eten we nog wat restanten broodjes enz. en om half 12 gaat bij ons het licht uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten