maandag 7 juli 2008

5 juli dag 7 Bahama's

Eindelijk is het dan zo ver, om 6 uur 30 gaat de wekker, we hebben weinig gemerkt van terugkomende feestgangers in het hotel, dit omdat wij -door de wolgeverfde types- haha de nodige oordoppen hebben meegenomen ivm ervaringen uit het verleden…

De auto staat precies op de afgesproken tijd voor ons klaar, Erik zet zijn tomtom weer aan en rijden relaxed naar het depot van Alamo. Hier leveren we de auto in en vertrekken met de pendelbus naar de pier van American Airlines. Deze keer vliegen we met een propellor-vliegtuig van American Airlines “American Eagle”. Er gaan ongeveer 66 mensen in! Alles loopt voorspoedig en volgens schema vliegen we om 10.35. Na een goede vlucht van een half uurtje landen we dan op Freeport, Grand Bahama Island. We worden verwelkomd door een ras(ta)-echte inwoner, die vrolijk op zijn keyboardje staat te spelen en ons van harte welkom heet, heel grappig!

De bagage komt vlotjes en bij het naar buiten gaan zien we een kantoortje van het hotel waar wij naar toe moeten, het Westin Grand Bahama Island Our Lucaya (wat een mond vol…).
Een aardige mevrouw zegt dat er geen shuttle service naar het hotel is maar ze loopt met ons naar buiten en regelt een taxibusje, waar we met nog een paar andere mensen in zitten. Ze vertelt ons dat de rit 23 dollar kost, dat valt dus reuze mee…

De vrolijke taxichauffeur maakt grapjes en is zeer gezellig. Na een kwartiertje komen we aan bij een geweldig mooi hotel! (bedankt maar weer, Priceline!). De bell-boy, zeg maar piccolo heet ons van harte welkom en schudt ons de hand. Sijbrand schudt hij de hand nadat hij hem vertelt dat hij eerst zijn pet af moet doen! S. kijkt een beetje vreemd…..
Iedereen schudt hier je hand, gelukkig maar we hebben gelezen dat het er op Curacao iets anders toegaat…



We checken in: “please your family name” …Erik ?” ok, we staan ook hier weer keurig in de computer. Natuurlijk moet je weer je creditcard laten zien en je paspoort. We lopen zonder bellboy naar de kamer, ons bin zuunig … en steken de sleutelcard in het slot , er komt een Starwars-achtig geluid uit en de deur gaat open …….
Wow!, een heerlijke mooie ruime kamer met alles er op en eraan.
Er is uiteraard een kluisje, twee schitterende queen-bedden met ieder 5 donsveren kussens en een donzen dekbed. Verder gratis internet, coffee machine met Starbucks koffie, minibar,
plus 55 channel television, en voor ons ieder een badjas en kaartjes voor handdoeken by the pool.
We doen de schuifdeur open van onze hotelkamer en het eerste wat ons opvalt is het vrolijke gekwetter van alle vogels, ze zijn net zo vrolijk als de mensen hier …

We verfrissen ons en gaan snel naar het winkelcentrum aan de overkant, het ziet er heel gezellig uit met al die tropische kleurtjes en besluiten om bij een Grieks restaurant wat te eten.
Kalispera!!! Als we iets bestellen bij de Bahama Mama (bediening) duurt het vervolgens 20 minuten voor we onze drankjes hebben, slow, slow, slow, slof, slof, slof, dit is lachen, nog nooit meegemaakt, en ze lopen voor elke bediening apart naar ons toe terwijl ze dat bij ons in Nederland allemaal in 1 keer doen .
Het eten haalt het helaas niet bij onze Griek in Wormerveer (we maken geen reclame voor Costa hoor…) maar ja, een kniesoor die daar op let, wij vermaken ons prima en zelfs Mythos bier is hier aanwezig. Helaas voor Gerda is de retsina op… en dat op een eiland hier in de Bahama’s .




Ondertussen is het al tegen de avond en de lucht begint steeds donkerder te worden.
En ja hoor, al snel komt de regen met bakken naar beneden en het onweert er stevig op los, maar we zijn dit gewend, je maakt het in Florida ook elke dag mee, meestal is het na een uur alweer over en ook hier is het zo.
’s Avonds gaan we eten bij een Italiaans resataurant aan de overkant , Gerda neemt een penne gerecht, Sijbrand spaghetti met gehaktballen en Erik wil weer iets speciaals en kiest voor conch with toast . Dat was ook weer lachen……..want: afzien voor Erik, het schaaltje waar de conch in zat was niet groter dan 10 cm in doorsnee en er zaten vier PIEPkleine stukjes gesneden toast bij.
Voor geinteresseerden: de conch (een slak uit die hele grote schelp waar je vroeger de zee in kon horen ruisen, je weet wel..) smaakt eigenlijk een beetje naar kalamaris en is een beetje kauwgum-achtig , dit weten we dan ook weer.
We rekenen af en kopen onderweg in een winkel op het terrein van het hotel een fles Cuba –rum voor $9.50 en wat blikjes cola…
We kijken nog even naar de tv, er is een prachtige bokswedstrijd te zien die wordt gehouden in Las Vegas, uiteraard wint de beste…
Omstreeks half twaalf gaan onze lichtjes uit en begraven ons in onze bedden, oant moan!


1 opmerking:

Martin en Erna zei

Hey Wollies!

Wat leuk om jullie op deze manier te volgen vanuit het Zaandaikse, het lijkt zo net of wij via de kofferbak mee reizen. Nog veel plezier de komende tijd, we volgen jullie! Oh ja, niet te veel kopen want straks komen jullie met overbagage terug.
Dikke kus van ons!