Na het wakker worden en koffie drinken halen we alle drie een broodje omelet bij Subway aan de overkant, eten en wachten vervolgens op de bankjes voor de hoofdingang van het hotel tot we worden opgepikt. De piccolo van de eerste dag herkent Sijbrand en vraagt alweer om zijn pet af te doen. Want alleen als Sijbrand dat doet wil hij zijn hand schudden!
En… klokslag half 10 komt daar een busje aangereden met er achter een 12-tal kajaks op een aanhanger. Na een vriendelijk welkom door onze gids van vandaag, natuurlijk met handen schudden, stappen we als laatste in het busje. Er is een gezin uit Duitsland, en nog een drietal dames uit Arizona. De tour gaat erg gezellig en ontspannen van start, veel lachen om grapjes van de gids en een heleboel “ja mon!”, "Are you cool?" En allemaal in dat leuke Bahamiaanse accent……."Yes, we’re cool, man"!
Onze gids (die volgens eigen zeggen acht jaar accountant geweest is maar daar de balen van kreeg) weet een heleboel te vertellen over het ontstaan van het eiland en iedereen hangt aan zijn lippen, want zijn verhalen zijn erg interessant. Na een behoorlijk eindje rijden mogen we uitstappen en gaan de kajaks het water in. We zijn beland in een mangrovebos, met prachtig helder water. We krijgen allemaal een waterdichte zak voor onze spullen en mogen na een korte instructie in de kayak stappen. Erik alleen, Gerda en Sijbrand samen.
Onze gids (die volgens eigen zeggen acht jaar accountant geweest is maar daar de balen van kreeg) weet een heleboel te vertellen over het ontstaan van het eiland en iedereen hangt aan zijn lippen, want zijn verhalen zijn erg interessant. Na een behoorlijk eindje rijden mogen we uitstappen en gaan de kajaks het water in. We zijn beland in een mangrovebos, met prachtig helder water. We krijgen allemaal een waterdichte zak voor onze spullen en mogen na een korte instructie in de kayak stappen. Erik alleen, Gerda en Sijbrand samen.
We komen er achter dat die stomme Hollanders toch wel goed zijn in het kayakken.
We ergeren ons bij tijd en wijle rot aan “die stomme Duitsers” en “die Amerikanen”, die steeds maar weer met hun peddels in de takken van de bomen maaien, en in de wirwar van wortels en bladeren belanden. Wij besluiten uiteindelijk de “kneuzen” maar in te halen en lekker ons eigen tempo te draaien. Af en toe wachten we wel even op de rest.
We zien kolibries, kikkertjes, visjes, grooooote libellen, maar verder niets spectaculairs. Evengoed is het heel ontspannen en gezellig. Wel apart ook om zo door die mangrovebossen te peddelen. En in tegenstelling tot Florida zijn hier geen Aligators of andere gevaarlijke dieren. Zoals onze gids zegt: “the animals know we’re cool, so are they”...
Na anderhalf uur te hebben gepeddeld meren we onze kayaks af bij een plankier in een mangrovebos en gaan met een hand aangedreven pontje naar de overkant. Na een korte wandeling komen we aan bij een prachtig strand, het Gold Rock Beach, waar onze lunch al klaar staat. Een leuke verrassing is dat er hier een wasberenfamilie huist, die natuurlijk van elke lunch een graantje wil meepikken. We hadden al zoiets op internet gezien, maar in de praktijk vallen dit soort beloften vaak wat tegen, behalve NU!
We ergeren ons bij tijd en wijle rot aan “die stomme Duitsers” en “die Amerikanen”, die steeds maar weer met hun peddels in de takken van de bomen maaien, en in de wirwar van wortels en bladeren belanden. Wij besluiten uiteindelijk de “kneuzen” maar in te halen en lekker ons eigen tempo te draaien. Af en toe wachten we wel even op de rest.
We zien kolibries, kikkertjes, visjes, grooooote libellen, maar verder niets spectaculairs. Evengoed is het heel ontspannen en gezellig. Wel apart ook om zo door die mangrovebossen te peddelen. En in tegenstelling tot Florida zijn hier geen Aligators of andere gevaarlijke dieren. Zoals onze gids zegt: “the animals know we’re cool, so are they”...
Na anderhalf uur te hebben gepeddeld meren we onze kayaks af bij een plankier in een mangrovebos en gaan met een hand aangedreven pontje naar de overkant. Na een korte wandeling komen we aan bij een prachtig strand, het Gold Rock Beach, waar onze lunch al klaar staat. Een leuke verrassing is dat er hier een wasberenfamilie huist, die natuurlijk van elke lunch een graantje wil meepikken. We hadden al zoiets op internet gezien, maar in de praktijk vallen dit soort beloften vaak wat tegen, behalve NU!
De wasberen komen meteen uit de bosjes en zijn ten eerste schattig om te zien en ten tweede zo tam dat ze gewoon uit je hand eten. Echt GEWELDIG, dit maak je niet vaak mee.
Sijbrand en Gerda zijn dus wasberen aan het voeren, Erik is al lekker aan het eten, de lunch is simpel maar goed. Bruinbrood, ham, kaas, sla, tomaat, en zoals elke Amerikaan doet: mayonaise in plaats van boter op je brood!
Na de lunch krijgen we nog een klein uur om ons op te frissen in zee, het water is ook hier weer sprookjesachtig blauw, we lopen wel 250 meter ver zonder dat onze navels nat worden!
Vervolgens staat er een korte nature-trail (natuurwandeling) op het programma, we worden onderwezen in wat we wel en niet mogen aanraken, zien wilde orchideeen, landkrabbetjes en bezoeken tot slot twee grotten, waarvan er een vol zit met vleermuizen.
Daarna stappen we lekker in het busje en worden we om half vier ’s middags weer afgezet voor ons hotel. We bedanken de gids en gaan meteen door naar het zwembad, het zoute water er af spoelen en wat drinken aan de pool-bar. Na een uurtje gaat Sijbrand lekker tv op de kamer kijken (het liefst deadliest catch...) en gaan Erik en Gerda nog even in het winkelcentrum aan de overkant flaneren om wat foto’s te maken van de prachtige jachten die hier liggen. Deze komen voornamelijk uit Florida.
‘s Avonds gaan we uit eten. Sijbrand neemt fish en chips,Erik neemt conch fritters (gefrituurde mossel uit die grote schelpen) en Gerda neemt een lekker broodje warme kip.
Na het eten (het is inmiddels half elf ) koopt Erik nog een fles rum om mee te nemen in de koffer en gaan we lekker slapen. Morgen is het hier independance day, we zijn benieuwd…
‘s Avonds gaan we uit eten. Sijbrand neemt fish en chips,Erik neemt conch fritters (gefrituurde mossel uit die grote schelpen) en Gerda neemt een lekker broodje warme kip.
Na het eten (het is inmiddels half elf ) koopt Erik nog een fles rum om mee te nemen in de koffer en gaan we lekker slapen. Morgen is het hier independance day, we zijn benieuwd…
1 opmerking:
Hallo familie Wollie.
Jullie hebben het wel naar jullie zin zo te zien en te lezen.
Mooie fot's en leuke verhalen.
Heb jij je zonnebril ook in bed op Erik.
Ook is het niet iedere keer gelukt om je buik in te houden op de foto's Erik.
Veel plezier en een mooie vakantie verder.
Rien
Een reactie posten